Donderdag 29 april 2021 | Schimmert - Sint Pietersberg - Maastricht (25 km)
Elke dag wordt ik vanzelf vroeger wakker. Lekker want dan heb je de wereld even voor jezelf.
De tent is van binnen en van buiten droog. De wind is aangewakkerd. Om 7 uur loop ik de camping af. Niemand wakker dat was gisterenavond anders. Om 23 uur nog buiten kletsers die ook kletsend langs mijn tent liepen. Gelukkig snel weer in slaap gevallen.
Het weer is totaal anders dan de vorige dagen. Geen zon te zien, het is heiig.
Vanaf de camping blijkt er een mooier pad naar het Pieterpad te nemen te zijn. Niet meer langs de weg lopen maar tussen de akkers door. Even later zit ik weer op de route.
Leuk stuk om te lopen naar Strabeek. Heb nog een wandelaar uit de omgeving gewaarschuwd dat er bij een poeltje wat aan het smeulen was. Zo te zien BBQ restanten.
Er is een nieuw stukje Pieterpad aangelegd. Het was even klimmen uit het dal om bij de toegang van dit stuk te komen. Ik was blij met dit deel want het was best druk op de weg waar je eerder moest lopen.
Na Strabeek kronkelt de weg tot je een flink stuk omhoog moet lopen. De Wheelie trekt, maar in een rustig gestaag tempo kom ik boven. Tijdens het doorkruizen van dorpjes zijn nog wat restanten van de Amstel Gold race zichtbaar. Daarna weer het bos is.
Onderaan de Bemmelerberg wordt aangesproken door een wandelaar. Hij heeft veel belangstelling voor mijn Wheelie. Tijdens ons gesprek wordt hij steeds enthousiaster en beginnen zijn ogen te glimmen. Het blijkt dat hij een fervent wandelaar en hiker was. Door een heupoperatie kon hij geen zware rugzak meer dragen. en zag hij zijn wandeltochten beperkt worden tot rondjes rond de kerk. Met de Wheelie gaat er letterlijk een wereld voor hem open aan mogelijkheden. Hij neemt een foto van het logo en bedankt mij voor de uitleg.
Dit voorval geeft mij een idee om het lopen met een wandelkar mee bekendheid te geven. Daar ga ik eens op broeden hoe dat aan te pakken.
Vlak voor Maastricht begint mijn linker scheenbeen op te spelen. Komt uit het niets en is vervelend. Door wat rustiger aanlopen is te doen. Later bedenk ik mij pas dat ik compressiekousen bij mij heb die ik aan had kunnen trekken. Die verlichten de pijn en ondersteunen de onderbenen.
Maastricht doorkruisend kom ik langs een Italiaanse ijswinkel, helaas is het geen ijsjes weer. Iets warm eten is meer op zijn plek. Bij een bakker koop ik een warm kaasbroodje die er als …. in gaat. Snel verder om via een paar trappen op de Sint Pietersberg te komen. Mooi plateau.
Het Pieterpad maakt nog een grote ronde op het plateau van de Sint Pietersberg. Het begint te waaien en op een gegeven moment gaat het regenen. Snel mijn regenkleding aan. De bui is kort maar het blijft stevig waaien. Dan kom ik bij het uitkijkpunt dat een mooi uitzicht geeft over de ENCI groeve.
Ik heb het eindpunt gehaald, maar waai bijna van het uitkijkpunt af. Voor anderen zal het de start zijn.
Het Pieterpad zit erop. Bijna 500 km zijn afgelegd over zeer afwisselt terrein in Nederland van Noord naar Zuid.
Ik loop door de stad naar het station waar de trein mij weer naar Utrecht brengt. Op naar nieuwe wandelavonturen.