Zaterdag 21 december 2018 | Holsloot - Coevorden (15 km)
Na een goed ontbijt brengt Marjo mij weer naar het Pieterpad in Holsloot waar zij mij gisteren heeft opgepikt. Het weer is vandaag totaal anders. Het regent en het blijft de hele dag regenen. Ik stap uit in compleet regenpak en regenhoes over mijn rugzak. De paraplu die ik bij mij heb laat ik ingepakt zitten want het waait behoorlijk. De plassen ontwijkend begin ik aan mijn tocht richting Coevorden.
De route is bijna helemaal verhard. Door de regen lijkt de wereld een stukje kleiner. Het eerste deel gaat soms door lintbebouwing. Via De Hool kom ik in De Haar. Daar blijkt de Boerhoorn dat ook dienst doet als dorpshuis toch open te zijn. Er wordt een buffet klaargemaakt. Ik mag binnenkomen en ik kan koffie krijgen. Mijn druipende regenkleding hang ik in de gang op aan ouderwetse kapstokken. Gelukkig ligt er een tegelvloer onder want ik ben goed nat.
Bij het Stidalschooltje rechtsaf de grote leegte in, zo lijkt het in elk geval op deze regendag. Je ziet vaag contouren in het landschap. Het lijkt eindeloos. Ineens is links een Joodse begraafplaats te zien. Hier maak ik de enige foto van deze dag. De begraafplaats ziet er mistroostig uit met de regen. Er staat een picknicktafel maar de omstandigheden zijn er niet naar om daar even te rusten.
Even verderop gaat de route rechtsaf een schelpenpad in. Zowaar even andere ondergrond onder de voeten wat prettig is. Bij vakantiepark de Huttenheugte is de pret alweer over en is er weer vaste ondergrond onder de voeten. Vlak bij de autoweg moet ik even goed op de app kijken hoe ik daar moet lopen. Het Pieterpad teken blijkt aan de andere kant van het huisje wat daar staat te staan. Nu ben ik blij dat ik wandelstokken bij mij heb. Het is hier een glibberige ondergrond en enige steun aan mijn stokken is zeer welkom. Bij het viaduct betreed ik de buitenwijken van Coevorden die daarna overgaan in de oude binnenstad. Helaas levert dit weer geen uitnodigend beeld op van dit oude stadje. Ik loop snel naar het station waar de trein mij weer richting huis brengt.
Het waren drie mooie wandeldagen. Alleen vandaag was het iets minder door de regen. Het is eigenlijk jammer om de Hondsrug achter mij te laten.
Voor lange afstanden moet ik toch echt gaan trainen om die makkelijker te kunnen lopen.