Vrijdag 20 september 2020 | Zyfflich - Groesbeek (10 km)
Weer lekker vroeg wakker om fris en fruitig op pad te gaan om het laatste stuk van mijn vierdaagse tocht te lopen.
Even buiten Zyfflich staat er kunst langs de weg. Ik herkend de kunst want thuis staat ook een dergelijk beeld in onze woonkamer.
Nog een stukje door Duitsland om dan in Nederland tegen een muur aan te lopen. Er moet geklommen worden en stevig ook over een pad met trappen. Hup mijn wandelstokken gepakt en omhoog. Toch blijken die stokken op dit pad niet handig te zijn, omdat er steeds hekjes staan waar ik omheen moet laveren met mijn Wheelie. Oh, daar schiet ook nog een van mijn bevestigingen van mijn heupband van de kar lost. Even rustig veilig staan en alles weer in orde brengen. De ander klant van de bevestiging blijkt ook bijna lost te zijn. Daarna ga ik verder omhoog naar de top van de Duivelsberg. Het viel uiteindelijk best mee. Even genieten van het uitzicht dat door de begroeiing wat beperkt is.
Ik daal over een heerlijk hobbelpad af naar beneden, maar dan blijk ik toch even een afslag gemist te hebben. Kijken op mijn digitale route om de beste route te bepalen. Dat wordt even ploeteren. Er is in het bos gewerkt en er liggen bomen ook over het pad. Even later pik ik de route weer op en ga ik bijna fluitend verder. Bij een behoorlijk steil stuk neem ik mijn kar voor mij en ga ik zigzaggend naar beneden. Dat werkt echt goed. Verderop kom ik een stenige pad tegen dat flink omhoog gaat. Hier heeft Kayak Cobber een leuk filmpje over heeft gepost op Facebook hoe hij met zijn Wheelie. naar boven gaat. Hij zet het in extremis aan, want zo erg is het niet. Ik ga in elk geval veel charmanter naar boven.
Omstreeks 9.15 uur loop ik de camping het Hoge Hof op waar ik al snel Yvon en Martijn bij hun camperbusje spot. Ik wordt getrakteerd op een heerlijke kop koffie met taart en een goed gesprek. Helaas aan alles komt een einde en ga ik weer verder.
Nog een korte afdaling volgt naar Groesbeek waar de bus mij naar Nijmegen CS brengt. Met de trein ga ik naar Utrecht en even later ben ik thuis. Nu wachten op de volgende voortzetting van het Pieterpad.
Hoi ik dacht dat ik soortgelijk al had gelezen, maar toch weer leuk om terug te halen.