10 mei 2022: Hoenderloo - Oosterbeek (20km)
Een hele rustige start vanochtend. Helaas houd mijn inwendige wekker zich niet aan dit ritme. Ben er dus toch vroeg uit. Wat een verschil met gisterochtend. Toen koud en nu al 13 graden. Op mijn gemak alles geordend en ingepakt. Mijn lunch weggewerkt en nog een praatje met een andere kampeerder gemaakt tot ik eindelijk mocht gaan wandelen. Het was 8 uur geworden. Eerder mag je het park namelijk niet betreden ivm de rusttijd voor het wild die geld van 21 – 8 uur.
Bijna gelijk ga ik een wandelpad op dat ook een ruiterpad is. Gelukkig is het wel goed beloopbaar maar er zitten ook rulle zanderige stukken in. Ik neem er de tijd voor om dit bijzonder deel te doorkruizen. Op de fiets ben ik er al verschillende keren doorheen gegaan maar nog nooit te voet. Dat is toch echt anders.
De hele ochtend hoor je de roep van de koekoek en ik zie er zelfs twee vliegen. Een hazelworm zie ik op mijn pad. Mooie beestjes zijn het. Het is een pootloze hagedis die vaak voor slang wordt aangezien. Later zie ik er nog eentje.
Ik had al in verhalen van andere Langste Natuurpad Lopers gelezen dat het wandelpad door de Hoge Veluwe een nat stuk kent. Ik was benieuwd of dat nu ook het geval zou zijn. Nou er staat nog steeds water. Ik heb een poging gewaagd om via polletjes een eind te komen maar dat gaat niet werken. Snel mijn schoenen en sokken uit en broekspijpen omhoog om de boel droog te houden. Zo kom ik toch droog op natte voeten na weer op het pad terecht. Handdoek op vissen. Voeten even afspoelen en drogen. Schoenen aan en weer verder.
De route gaat nu meer een gebied in met wat bossages. In de verte zie ik een keet staat en veel personen in een kring zitten. Daar aangekomen ben ik even bij hen gaan zitten want ze wilde weten wat ik aan het doen was, wat ik uitlegde namelijk het lopen van het Langste Natuurpad. Zij waren de gezelligste groep van de vriende van de Hoge Veluwe die elke dinsdag in het bos onderhoudwerkzaamheden verrichten.
Na het afscheid weer verder. Onderweg loopt er nog een reetje over het pad. Ik had gehoopt een kopje koffie te kunnen kopen in het park maar de locatie was gesloten. Bij het verlaten van het park loop ik bij de poort langs een mevrouw die een kop koffie drinkt. Het blijkt de dame van de kaartverkoop te zijn. Zij zet speciaal voor mij een kop koffie en ik krijg er ook nog een mini appelflap bij. Zij heeft die ochtend een zakje appelflapjes van een bezoeker gekregen. Speciale momentjes zijn dit.
Het stuk dat nu volgt is ook weer erg mooi om te lopen. Zeer afwisselt bos. Het bos is bezwangert met van de Lelietjes van Dalen lucht. Leuke paadjes. Wanneer ik langs Landgoed Groot Warnsborn Hotel restaurant kom besluit ik om te kijken of ik daar kan lunchen. Ze hebben plek voor mij en het wordt 2 of 3 gangen. Laten we maar even luxe doen, ik heb er zin in. Ik kies voor een tweegangen. Het voorgerecht is werkelijk verrukkelijk. Inmiddels is er een grote groep (op training) gearriveerd en heeft de bediening zijn handen vol eraan. Daarna aan afruimen en klaarmaken van eerder gebruikte tafels en de tijd tikt verder. Men heeft geen oog voor mij en na 45-60 minuten wachten besluit ik niet meer op mijn hoofd gerecht te wachten en ga afrekenen (voor alles). Er wordt aangegeven dat het gaat om een uitgebreide lunch. Dat begrijp ik maar bijna een uur moeten wachten op de volgende gang is wel heel erg lang en dat zeg ik ook. Ik wil niet meer wachten op de tweede gang die net klaar blijkt te staan. Ik hoef alleen het voorgerecht af te rekenen en men verzoekt mij toch het hoofdgerecht op te eten want anders wordt het weggegooid. Ik neem een paar hapjes voor de smaak en vertrek dan.
Na dit verhaal weer verder. Maak onderweg nog een praatje met een landschapsverzorger die met zijn auto de hhoek om kwam aanzetten maar stopte om mij niet in het stof te zetten. Hij was nu alleen maar bezig met water geven. Het is heel erg droog en de natuur kan water heel hard gebruiken.
Ik zie dat het nu op schiet. De route loopt langs het Airborne War Cemetery waar ik overheen ben gelopen. Dit is een heel klein ommetje dat in de route hoort.
Na het kerkhof loop ik door en ben snel op station Oosterbeek waar bijna direct mijn trein aankomt. Dit is het einde van mijn vierdaagse wandeltocht.
Leuk weer Annemiek. Ik heb zelf vorig jaar pas voor het eerst een koekoek gezien, op Texel. Je hoort ze makkelijk, maar zien is toch best bijzonder. Een flinke vogel nog hè!