Table of Contents
ToggleVan Pieterburen naar Zuidlaren in 4 dagen
Voorbereiding
Vorige week zag ik dat het prima wandelweer zou worden. Henk had al eens aangegeven het Pieterpad te willen lopen samen met mij. Geen probleem om dat pad nogmaals te lopen want het is prachtig. Hij blijkt ook zin te hebben om een aantal dagen te gaan stappen. In eerste instantie zou zijn oude rugzak een Zwerfkei 60 liter worden ingezet, maar die bleek toch echt aangetast door de tijd. De coating aan de binnenzijde liet overal los en plakt aan alles vast wat je erin stopt. Niet handig. Ook is deze rugzak niet voorzien van een vak voor een drinkbus. Vervangen?
Natuurlijk Marktplaats afgestruind opzoek naar een passende rugzak van ongeveer 60 liter die niet te zwaar is. Helaas niets gevonden. Op de site van Decathlon zie ik ineens een nieuw type rugzak die voldoend aan de wensen. Dat gaat hem worden, de Trekkingrugzak voor heren 50+10 liter MT900 UL. Het volume is perfect, hij is 1310 gram inclusief regenhoes en hij is betaalbaar. Ik neem mijn Osprey Eja small 48 liter rugzak mee. Geweldige rugzak die heel licht is. Het model van dit jaar heeft ook zakjes op de heupband, die ontbreken helaas bij mij. Ik kan het prima zonder redden.







Wat gaat er verder mee. Er gaat natuurlijk gekampeerd worden onderweg, behalve in Groningen waar ik een overnachting bij Vrienden op de Fiets regel.
Een tent gaat er mee. De lichtste twee persoonstent die ik in huis heb is de Nigor Wickiup 3 met hele binnentent die rond de 2 kg is. Geeft veel ruimte en is 1,55 m hoog. Dit tentje in combinatie met een halve binnentent heb ik regelmatig mee als ik met mijn Wheelie onderweg ben. Geweldige tent met een zee van ruimte en toch erg licht.
Henk wil graag een stoeltje mee, dat wordt de Helinox Chair Zero met Ground Sheet zodat hij bij slecht weer ook in de tent kan staan.
De nachten zijn nog fris daarom gaan de warmere slaapzakken mee (Lowland Ranger Featherlite voor Henk en Sea tot Summit FmIII Slaapzak voor mij) die wij al hebben.
Natuurlijk gaan er ook campingschoenen mee.
Als kookgebeuren gaat de Jetboil Stash mee. We gaan lekker vaak uit eten is het plan. Als noodvoer nemen we twee gevriesdroogde maaltijden mee.
Onze rugzakken blijken ongeveer 11 en 12 kg zwaar te zijn inclusief water. Netjes!
31 mei 2022: Pieterburen - Winsum (14 km)
De reis naar Pieterburen verloopt volgens planning. Omstreeks 12.30 uur stappen we uit de bus waarbij ik twee andere rugzakkers waarschuw dat dit het beginpunt is van het Pieterpad. De halteaanwijzing in de bus bleef hangen in Den Andel en zij hadden niet door dat we al in Pieterburen waren gearriveerd. Eerst maar een een kop koffie scoren. De twee heren komen we vandaag en morgen nog vaker tegen.

Onderweg richting Eenrum vallen er wat spatjes. Met het vest aan is het precies te doen en stopt de regen weer. De route gaat echt door het Hoge Land wat in dit jaargetijde prachtig is. Het graan groeit en er zijn Hollandse luchten. Wat wil je nog meer. Onverharde paden misschien maar die zullen we tot Haren weinig aantreffen. In Eenrum hoor ik orgelmuziek. We stappen even het kerkje binnen en zien dat hij niet open is maar genieten even van de muziek. Dan komt er een meneer uit de zijruimte die ons toch even in de kerk toelaat. Zij zijn ook te gast en er wordt nog een extra nummer op het orgel gespeeld voor wij weer verder gaan. Bij de Cadeau annex bloemenzaak en bakker laten wij ons verwennen met koffie/thee en wat lekkers.






Net voorbij de molen in Mensingeweer komt een rugzakloper ons voorbij lopen. Hij gaat ook naar de camping in Winsum omdat er tussen Winsum en Groningen geen andere overnachting mogelijk is. De route loopt over een zeer rustig fietspad langs het Mensingeweersterloopdiep.








Bij Maarhuizen is de route gewijzigd. Dit is een prachtig stukje. Maarhuizen is een hele oude wierde of terp. De grote boerderij wordt druk gerestaureerd en even verderop lopen we langs een oud verstild kerkhofje. Daar komen we de wandelaar weer tegen die ook geniet van dit mooie plekje. Er is zelfs een stukje onverhard pad voordat wij via de nieuwe brug weer het water oversteken en op het fietspad richting Winsum terechtkomen.

Het is nog een klein stukje naar Winsum waar wij eerst naar de supermarkt gaan voor boodschappen. Het is ook markt. Wanneer wij uit de super komen blijkt het te regenen. We wachten onder de overkapping tot het droog wordt. De route volgend komen we langs de Gouden Karper waar wij vanavond willen eten. Dat blijkt niet mogelijk want alles is al gereserveerd. Gevolg van personeelskrapte in de horeca. Andere eetgelegenheden zijn op dinsdag gesloten. Eerst maar naar de camping. Daar aangekomen zien wij de Bij de jongens toch open is. Blijkt een besloten groep te zijn. Leerlingen van het Mareland college lopen een week mee om ervaring op te doen en koken en serveren vanavond aan ouders en docenten. Als wij aan de uitbater vertellen dat wij nergens terecht kunnen om een hapje te eten wordt er toch voor ons wat gemaakt. Wat een service. Later kunnen wij komen om te eten. Eerst de tent opzetten en ons installeren. Daarna naar het kroegje de Black Cat wat een heel leuke zaak blijkt te zijn en daarna eten bij de Jongens. Deze dag kan niet meer stuk. Na het eten komen we de wandelaar weer tegen die naast ons staat op de camping. Hij gaat morgen ook naar Groningen maar dan naar de stadscamping.



1 juni 2022: Winsum - Groningen (20 km)
Als ik opsta blijkt de buurman al weg te zijn. Wij doen het wat rustiger aan en pakken alles in op de veranda van een blokhut die op dit moment niet gebruikt wordt. Wanneer wij klaar zijn met ontbijten vallen de eerste druppels. De weerapp leert dat het verstandig is om even te blijven zitten. Het gaat even heel hard maar na deze bui blijft het op een paar druppels na droog. We vertrekken nog in regenpak maar die kan na een 3 km uit.


De route gaat hier over een rustig krokkelend fietspad waar op dit moment niemand fietst. De rietzangers laten zich goed horen en zien. Had ze nog nooit gezien maar vaak gehoord. Bij Garnwerd blijkt Garnwerd aan Zee al open te zijn dus even de brug overgewipt voor koffie met lekkere appeltaart.

Wanneer we de brug weer over gaan komen we de twee heren van de start weer tegen. We groeten elkaar en gaan weer verder het Groningerland op. Het pad meandert over een fietspad dat een mooi gerestaureerd sluisje passeert. Bij de brug over het Reitdiep moeten we even wachten omdat hij net opengaat voor scheepsverkeer. Tijd om ons meegenomen yoghurtdrank te nuttigen.


Het fietspad komt uit op een landweggetje dat ons naar Oostum voert. Het kerkje zie je van een afstand op de wierde liggen. We treffen het want het kerkje is open en we nemen er een kijkje in. Het is eenvoudig, oud en heel mooi. Op het bankje bij het kerkje blijven we even zitten.

Henk meldt dat hij zijn rechter achillespees is gaan voelen. Ik diep uit mijn zak een klein potje met smeersel (Voltaren) dat ik gelukkig bij mij heb. Hopelijk kan het hem helpen. Na de pauze weer verder in een langzamer tempo. Dat tempo zat steeds meer gaan zakken en we pauzeren geregeld. Ik geef hem mijn stokken. Na de brug over het van Starkenborghkanaal nemen we de route langs het Reitdiep op advies van ons overnachtingsadres van VodF. Een mooie route over eerst een heel rustig fietspad. We overnachten vlak bij het Noorderplantsoen en zijn wat te vroeg. We strijken neer op het terras van Markies. De tent wordt nog even gedroogd terwijl een biertje drinken. Dat is wel verdiend. Vanavond zullen we hier ook eten. Het ligt op een steenworp afstand van het VodF adres. Hopelijk gaat het morgen beter met Henk.








2 juli 2022: Groningen - Noordlaren (18 km)
We hebben gisteren afgesproken dat vandaag beslist wordt of we verder lopen of de trein terug nemen. Henk wil toch verder ondanks de pijn aan zijn achillespees. Na het ontbijt nemen we afscheid van dit gezellige adres en start onze toch in langzame pas. We lopen eerst door het ons bekende mooie Groningse binnenstad.


Het spoor over te gaan naar het zuiden langs het Hoornsediep. We komen langs een hardloopzaak en neem Henk hier mee naar binnen om hakverhogingen te kopen die hem wat verlichting kunnen geven. We gaan weg met nieuwe binnenzooltjes met verhoging en een verkoelende pijnstillende crème die hij ’s morgens en ’s avonds moet inmasseren samen met het advies om ook te koelen en oefeningen voor de kuitspier te doen. Ik neem extra gewicht op mijn schouders.


De tocht wordt vervolgd en we laten Groningen achter ons. Het is een mooi pad langs het Paterwoldsemeer. Wanneer we eigenlijk toe zijn aan een bak koffie is er geen horeca te bekennen dat open is. Wat ooit motel Haren was wordt momenteel verbouwd. Gelukkig moet een stukje verder paviljoen Sassenhein open zijn maar het duurt even voor we er zijn. Henk kan absoluut niet snel lopen en heeft inmiddels last van beide achillespezen. Sassenhein heeft een mooi terras waar wij neerstrijken. Koffie en lunch is heel goed en lekker.






Eindelijk kunnen we het asfalt en klinkers achter ons laten en komen we op de Hondsrug terecht. Het pad wordt steeds mooier. De villa’s hebben grote tuinen en de er staat veel in bloei. De temperatuur stijgt ook en er kunnen nog meer laagjes uit. Blote benen en armen worden ingesmeerd. Niet veel later moet ook de anti muggenspray opgezocht worden want we worden massaal aangevallen door het ongedierte. In korte tijd weten ze toch de nodige prikken te zetten. De spray werkt gelukkig snel.



Het terras van de Blankhoeve wordt ook aangedaan en laden we ons op voor de laatste 1,5 km naar het Nivonhuis de Hondsrug waar wij gaan kamperen. Daar mogen we op het trekkersveld staan dat wij voor ons alleen hebben. Een prachtig stekje waar we al vaker zijn geweest. We maken het ons makkelijk en bestellen soep en een tosti samen met een lekker biertje is de avond compleet. Morgen weer een dag. Ik denk dat Zuidlaren ons einddoel wordt van deze wandeltocht. Vandaag lag het tempo weer laag en het Balloerveld is zwaar om te lopen.

3 juni 2022: Noordlaren - Zuidlaren (6 km)
Het is een prachtige ochtend. De zon schijnt volop, de vogels zingen het hoogste lied en wij staan op ons gemak op. Henk wil in Zuidlaren beslissen of hij doorgaat naar Rolde.

Wanneer we weglopen van het Nivonhuis de Hondsrug loopt Henk best vlug. Hij voelt zijn achillespezen wel maar het is goed te doen. Hij is optimistisch. Eenmaal weer op een klinkerweg aangeland zakt het tempo rap en blijkt hij toch veel last te hebben. Kortom we gaan in Zuidlaren de bus naar Groningen pakken.



Bij Hunnebed D3 en D4 nemen we even pauze op een bankje. Natuurlijk worden de hunnebedden ook bekeken. Daarna gaan we weer verder naar Zuidlaren. Gelukkig nog een stuk onverharde weg om te lopen maar weldra staan we op de Brink in Zuidlaren. Nog een laatste terrasje pikken voor de bus ons naar Groningen brengt.


Omdat we alle tijd hebben gaan we nog even naar de mooie stationshal om ons er aan te vergapen. Dan nemen we de trein naar Utrecht.
Thuisgekomen blijkt dat ik 12,5 kg en Henk 10,5 kg in de rugzak heeft zitten. Zou prima moeten gaan maar je moet wel trainen om met gewicht te lopen. Hij heeft een goede conditie en spiermassa, maar lopen met bepakking is toch een ander dingetje. Vroeger deed je dat gewoon maar als je ouder wordt is training noodzakelijk blijkt.
Nu eerst werken aan herstel. We gaan vast weer een keer verder want het is prachtig om zo te lopen.
Wat een leuk verslag ik heb er van genoten! Groetjes en knuffel extra voor Henk😘😜
Leuk, je loopt in mijn woonomgeving. Jammer dat we er niet waren want je had gerust bij ons in de tuin kunnen kamperen. Veel plezier met het vervolg.