Woensdag 26 mei 2021 | Veenendaal - Den Treek (32 km)
Terugkijkend op de maand mei kom ik er achter dat ik niet gekampeerd, geen tocht gelopen of gefietst heb. Daar moet verandering in komen. Toch die rugzak maar weer eens proberen. Ik ga verder waar ik in oktober mijn frustratie/ woede heb weg proberen te lopen toen het echt spaak liep op mijn werk. Gelukkig ligt dat al weer een tijd achter mij en werk ik nu mijn vrije uren weg tot ik per 1 juli definitief stop met werken. Wat een vrijheid.
Het is nat deze maand. Goede manier om mijn spullen te testen. Ik ga met rugzak en met zo min mogelijk spullen mee in 2 dagen van Veenendaal naar station Amersfoort lopen op het Utrechtpad. Begint op te schieten. Het plan is om tussen Scherpenzeel en Renswoude de bus te pakken naar Leusden en vandaar af naar kampeerterrein Den Treek te lopen. De dag erop weer omgekeerd om de route weer op te pakken en dan naar Amersfoort door te lopen.
Omstreeks 9.30 uur stap ik de trein uit op Veenendaal-West en loop richting mijn route. Het is droog en hier en daar zijn stukjes blauw te zien in de lucht. Vanuit de trein zag ik al een ree zich tegoed doen aan het sappige groen en onderweg zie ik er nog reeën 3 hetzelfde doen. Met al dat water wil dat groen wel groeien.
Deels bekend terrein over de dijkjes van de oude Grebbelinie. Bij het bezoekerscentrum koffie met een muffin gescoord toen het thuisfront melde dat het daar regende. Ik heb ☀️.
Als ik wegloop bij het bezoekers centrum kom ik soldaten tegen die op wacht staan. Houten soldaten wel te verstaan.
De overvloedige regen van de afgelopen maand heeft er voor gezorgd dat het groen hard gegroeid is. De (fiets)paden zijn omzoomd met manshoog fluitenkruid en een vogelconcert is constant aanwezig. Veel van deze groene paden heb ik al eens op de MTB of vakantiefiets bereden, maar lopend is het toch weer anders.
Wanneer ik richting kasteel Renswoude loop pakken de wolken samen. Even later voel ik de eerste spatten. Regenjas en broek aan getrokken en dat was niet overbodig. Een korte maar hevige bui trekt over.
De regen is alweer gestopt als ik terugloop naar de Grebbelinie dijk om vanaf daar weer verder te lopen. Na regen komt zonneschijn en dat klopt. De rest van de dag het zo goed als droog gehouden op een enkel spatje.
De route loopt over meerdere werken van de Grebbelinie. Zo passer ik het Werk aan de Daatselaar met houten wachter en het Werk aan de Engelaar. Dit zijn verdediging werken van de Grebbelinie.
Ik had mij verheugd om de lunch bij het restaurant De Dennen te hebben. Helaas bleek die zaak op woensdag dicht te zijn, dat is mij al eens eerder overkomen bedenk ik mij. Dan maar door. Aan het einde van een dijkje staat een bankje. Daar eet ik mijn eigen boterhammen op. In Scherpenzeel snij ik een stukje af om een saaie weg te vermijden. De route pak ik weer op een dijkje op. Tot nu toe veelal op half verharde fietspaden gelopen waar blubber en grote plassen meevielen, maar dat is nu over. Ik ben blij dat ik met wandelstokken loop want die zijn nu niet overbodig.,
Inmiddels ben ik mijn geplande bushalte voorbij gelopen. Het is nog vroeg, het weer is mooi en er heerst een uitstekende wandeltemperatuur. Ik schat dat ik nog 10 tot 12 km moet lopen tot ik bij mijn geplande kampeerterrein kom. De benen voelen goed aan alhoewel ik mijn knie een klein beetje begint te voelen. Het stuk dat nu komt loopt samen met klompenpaden. Dit betekend veel hekjes over via op en af stapjes. Blij dat ik nu niet mijn Wheelie bij mij heb maar een rugzak van circa 11 kg.
Over dijkjes en dwars door weiden met een bloemenzee. Het pad wordt steeds sompiger maar gelukkig zijn mijn schoenen goed waterdicht.
Het laatste sluisje en buig ik van de Grebbelinie dijk af. Ik kom verder op nog een monument tegen van een neergestort vliegtuig uit de tweede wereld oorlog. Daar is iets moois voor gemaakt.
Nu loop ik weer naar de Utrechtse Heuvelrug door een zeer nat bos laverend om diep plassen en modderpoel. Rond 17 uur arriveer ik op Den Treek. Er staat nog een tent, maar er is geen mens te bespeuren. Ik zet snel mijn tentje op want de regen komt er toch echt aan. Als alles staat vallen zachtjes de eerste druppen. Het was een mooie en geslaagde dag. Na het eten vroeg het bed in en nog even lezen en uitkijken over het lege heideveld.